New Moon - Yeni Ay Türkçe Çeviri 14.Bölüm(Aile)

14. AİLE

Korkuyal Jacop'ın yanında duruyorum.Gözlerim ormandaki diğer kurt adamları arıyordu.Ağaçların arkadasından çıktılar,beklediğim gibi değillerdi.Kafam kurt görüntüsü canlandırmıştım.Bunlar sadece dört tane,kocaman,yarı çıplak erkeklerdi.

Bana erkek kardeşleri anımsattılar,dördüz.Hareketleri aynıydı,hepsinde,aynı kahverengimsi tondaki tenlerinin altında,aynı uzun,yuvarlak kaslar vardı.Aynı siyah kırpık saçlar,ifadeleri bile aynı anda değişiyordu.

Meraklı ve dikkatli bakıyorlardı.Beni orada görüklerinde,ki ben Jacop'ın arkadasına saklanıyordum,birden sinirlendiler.
Sam hala en büyükleriydi,aslında Jacop onun büyüklüğüne gitgide yaklaşıyordu.Sam bir çocuk sayılmazdı.Yüzü daha yaşlı duruordu.Bunun sebebide çizgiler veya yaşlanmaya ait kırışıklar değil,yüzündeki oldunluk ve ifadesindeki sabırdı.

"Ne yaptın Jacop?"dedi.
Diğerlerinden biri,tanıyamadığım,Jared ya da Paul'du,Sam'i geçti ve Jacop kendisini savunmadan önce konultu.
"Jacop,neden kurallara uymuyorsun?"diye kızdı,ellerini havada savurarak konuyordu."Ne düşündüğünü zannediyorsun?Her şeyden daha mı önemli?Bütün kabileden daha mı önemli?İnsanların ölüyor olmalarından daha mı önemli?"
"Bize yardım edebilir"dedi Jacop sessizde
"Yardım mı?"diye bağırdı kızgın çocuk.Kolları titremeye başladı."Ah bu harika!Eminim asalak sevici bize yardım etmek için ölüyordur!"
"Onunla bu şekilde konuşamazsın!"diye haykırdı Jacop.Öteki çocugun omuzlarından omuriliğine doğru bir titreme başladı
"Paul!Sakin ol!"dedi Sam.
Paul kafasını ileri geri salladı,karşı koymak için değilde,sanki konsantre oluyormuşçasına.
"Tanrım,Paul."dedi diğer çocuklardan bir tanesi."Kendine hakim ol."
Paul kafasını Jared'in tarafına çevirdi,dudakları hala sinirden titriyordu.Sonra bakışlarını bana çevirdi.Jacop,ileri doğru bir adım atarak önüme geçti.
Bu işe yaradı
"Tamam,onu koru!"diye haykırdı Paul ve vucudunu başka bir titreme duygusu sardı.Kafasını geriye attı,dişleriin arasından gercek bir hırlama geldi,
"Paul!"Sam ve Jacop aynı anda bağırmışlardı

Paul Şiddetle sasılıyordu.Yere yaklaşırken,korkunç bir parçalanma sesi geldi ve çocuk patladı.
Çocugun vücudunu koyu,gümüşümsü bir kürk kapladı.Yere çömeldi ve fırlamaya hazır bir şekilde beklemeye başladı
Kurdun ağzı çıktı ve dişleri çıkmıştı,kocaman göğsünden bir başka homurtu geldi.Karanlık,kızgın gözleri bana bakıyordu.
Aynı anda,Jacop yolun karşısınıa geçmiş canavara doğru koşuyordu.
"Jacop!"diye çığlık attım.
Uzun adımının ortasında,Jacop'ın omuriliğinden bir titreme geçti
Başka bir yırtılma sesiyle,Jacop da patladı,Derisi yırtıldı.Parça parça siyah beyaz giysiler havaya saçıldı.Herşey o kadar ani oldu ki,gözlerimi kırpıştırsam her şeyi kacırabiliyordum.

Jacop,diğer kurt adamı yakaladı.Kızgın hırıltıları,ağaçlar arasında gök gürültüsü gibi çıkıyordu
Siyah beyaz parçalar,Jacop'ın parçalanan kıyafetlerinden kalıntılar,etrafa saçılmıştı.
"Jacop!"Tekrar çığlık attım ve tereddütle ileriye doğru hareket ettim.
"Olduğun yerde kal,Bella."diye emretti Sam.Kavga eden kurtların hırıltılarının arasından onları duymak zçok zordu.Jacop daha avantajlı gözüküyordu çünkü diğer kurttan daha büyük ve daha güçlü duruyordu.Gri kurda hızla ve onu ağaçların arsına iteledi.
"Onu Emily'nin oraya götürün."dedi Sam olanları hayretle seyreden diğer çocuklara.Jacop başarıyla diğer kurdu yolun dışına çıkarmıştı.Ormanın içinde kaybolmuşlardı ama hırıltıları hala geliyordu.Sam onların peşinden koştu.
Hırıltı ve pençe sesleri uzaklaştıkça azalıyordu.Birden ses kesildi ve yolu bir sessizlik kapladı.
Çocuklardan biri kahkahalarla gülmeye başladı.
Ona bakmak için döndüm.
Çocuk sanırım benim babışlarıma gülüyordu."İşte her gün karşılaşmadıgın birsey gördün."dedi.Yüzü oldukça tanıdıktı,diğerlerinden daha zayıftı...Embry Call.
"Ben görüyorum."dedi diğer çocuk.Jared,homurdanarak."Her gün."
"Paul her gün bu halde olmuyor ki."diye aksini iddia etti Embry,hala gülüyordu."Belki üçte ikisinde."
Jared durdu ve yerdeki beyaz parçalardan birini aldı ve Embry'ye uzattı.
"Tamamen parçalanmış."dedi Jared."Billy'nin alabileceği son çift,artık Jacop çıplak dolaşacak."
"Buna birşey olmamış."dedi Embry,bir beyaz ayakkabıyı tutarak,"Jake tek ayak üstünde sıçrayabilir."
Jared,topragın üzerinden değişik parça kumaşları toplamaya başladı."Sam'in ayakkabılarını al,tamam mı?Diğerleri çöpe gidece."
Embry ayakkabıları aldı ve Sam'in kayboldugu ağaçların arasına koştu.Birkaç saniye sonra elinde yırtılmış kotla geri geldi.Jared,Jacop ve Paul'un yırtılmıs kıyafetlrini bir top haline getirdi.Sonra bir an bebin orada oldugumu hatırladı
Bana dikkatlice baktı.
"Hey,kusup bayılmayacaksın,değil mi?"dedi.
"Sanmıyorum."diye yutkundum.
"Çok iyi görünüyorsun.Belki de oturmalısın."
"Tamam."diye mırıldandım.
"Jake bizi uyarmalıydı."dedi Embry.
"Kız arkadışını bu işin içine sokmamalıydı.Ne umuyordu ki?"
Kafamı kaldırdım ve bu durumu hafife alan iki şocuga baktım."Onlirı merak bile etmiyor musunuz?"dedim
Embry şaşırmıştı."Merak mı?Neden?"
"Birbirlerini yaralayabilirler!"
Embry ve Jared kaba birer kahkaha attılar.
"Umarım Paul ona ağzının payını verir."dedi Jared."Ona iyi bir ders verir."
Rengim attı
"Evet doğru!"dedi Embry."Jake'i gördün mü?Sam bile o şekilde uçamazdı.Paul'un kendini kaybettiğini gördü ve atıldı.Nasıl bir ataktı o öyle?Bu çocuk çok iyi."
"Paul uzun zamandan berş kavga ediyor.On dolarına iddiasına girerim ki biz iz bırakacak."
"Tamam Jake'in doğal bir yeteneği var.Paul'un hiç şansı yok."
Sırıtarak el sıkıştılar.
Onların bu rahatlığından dolayı kendimi rahatlatmaya çalıştım ama savaşan iki kurt adamı düşünürken bu imkansızdı.Midem bulandı,başım meraktan çatlıyordu.
"Haydi,gidip Emily'yi görelim.Yemek hazır bizi bekliyordur."Embry bana baktı."Bizi bırakabilir misin?"
"Sorun değil."dedim
Jared tek kaşını klaldırdı."Embry belki de sen kullansan daha iyi olur.Hala kusabilecekmiş gibi duruyor."
"İyi fikir.Anahtarlar nerede?"dedi Embry
"Üzerinde."
Embry yolcu kapısını açtı."Binsene."dedi neşeyle ve tek eliyle binmeme yardım etti.Sonra arkaya baktı ve "Sen arkakada oturabilirsin.",Jared."dedi
"Mühim değil.Midem çok hassas.Kustugumda orda olmak istemiyorum"
"Bence göründüğünden güçlüdür.Ne de olsa vampirlerle takılıyordu."
"Beş dolarına iddiasına girerim."dedi Jared
"Tamam.Senin paranı bu şekilde aldıgım için üzülüyorum
Rmbry bindi ve motoru çalıştırdı,Jared arkaya atladı.Kpısı kapanır kapanmaz Embry bana fısıldadı,"Sakın kusma tamam mı?Sadece on dolarıım var ve eger Paul dişlerini Jacop'a geçirirse..."
"Tamam."dedim
Embry bizi kasabaya götürdü.
"Hey,Jake uyarıyı nasıl boşladı ki?"
"Neyi?"
"Şey,emri.Biliyorsun,baklavayı nasıl dilinin altından çıkarttı?Sana nasıl anlattı?"
"Ha,onu diyorsun.?dedim ve dün gece Jacop'ın bana gerçeği anlatırken nasıl boğulur gibi oldugunu hatırladım.
"Söylemedi.Doğru tahminde bulundum."
Embry dudaklarını büktğ,şaşırmış gibi bakıyordu
"Hımm..Olabilir Tabii."dedim
"Emily'nin evine.O Sam'in kız arkadaşı...hayır aslında nişanlısı sanırım.İşleri bittikten sonra Sam onları yanımıza getirecek.Ve Paul ile Jake de yeni kıyafetler giyecekler,tabii eger Paul'un kıyafeti yoksa.."
"Emily'nin bundan haberi varmı..?"
"Evet.Ve sakın ona dik dik bakayım deme.Bu Sam'in hiç hoşuna gitmez."
Ona baktım."Neden dik dik bakayım ki?"
Embry biraz rahatsız göründü."Az önce gördüğün gibi kurt adamlarla takılmanın biraz riskleri vardır."Hemen konuyu depğiştirdi."Hey,çayırdaki siyah saçlı kan emici konusunda iyi misin?Senin arkadasın gibi gözükmüyordu ama...."
Embry omuzlarını silkti.
"Hayır.benim arkadasım falan değil."
"Bu iyi.Biz bir şey başlatmak istemedik,biliyorsun,anlaşmayı falan bozmak gibi."
"Tabii,Jake bana uzun zaman önce anlaşmadan bahsetmişti.NEden ,laurent'i öldürmek anlaşmayı bozsun ki?"
"Laurent"dedi homurdanarak,sanki vampirin bir isteminin olmasından memnundu."Evet.biz teknik olarak Cullenlar'ın tarafındayız.Onlardan birine saldıramayız,ve en azından ilk onlar bu anlaşmayı bozmadan.Ama onlar siyah saçlı bir akravaları olup olmadıklarını bilmiyorduk.Sanki onu tanıyor gibiydin."
"Anlasmayı nsaıl bozabilirler?"
"Eger bir insanı ısırırlarsa.Jake,bunun bu kadar ileri gitrmesini istemiyordu."
"hmmmm.Teşekkürler."
"Bizim için bir zevkti."Bunu gercektende hissederek söylemişti.
Embry,dar toprak yola girdi."Kamyonetin çok yavaş."dedi
"Üzgünümm."
Yolun sonunda bir zamanlar gri olan minik bir ev vardı.Havadan yıpranmış mavi kapının arkadasından dar bir pencere vardı ama camıın önündeki saksıda parlak turuncu ve sarı renkteki kadife çiçekler evi neşeli bir görüntü vermişti.
Embry kapıyı açtı ve derin bir nefes aldı."Mmm.Emily yemek pişiriyor."
Jared kamyonun arkasından atladı ve kapıya yoneldi ama Embry onu durdurdu.Bana anlamlı anlamlı baktı ve boğazını temizledi.
"Cüzdanım yanımda değil."dedi Jared.
"Sorun değil.Ben nasılsa unutmam."
Bir basamak tırmandılar ve kapının zilini cakmadan içeriye daldırlar.Utangaçça onları takip ettim.
Ön oda,Billy'nin evindeki gibi,mutfaktı.Lavabonun yanındaki tezgahın önünde bakır tenli uzun ve düz simsiyah saçlı bir kadın duruyordu.Minijk kekleri pişirme kabından çıkartmıs,kağıt tabaga diziyordu.İlk önce,Embry'nin bana kıza dik dik bakmamasını söylemesinin sebebi kızın cok güzel oldugundan dolayı oldugunu zannetmiştim.
Ve sonra melodik bir sesle "Acıktınız mı?"diye sordu ve yüzünde bir gülümseyle bize döndü.
Yüzünün sağ tarafında saçından yanağına kadar üç kalın,kırmızı iz vardı.Renkleri soluktu,uzun zaman önce oılmuş gibiydi.Çizginin biri siyah badem şeklindeydi ve sağ gözünün kenarına uzanıyordu,öteki çizgi ise dudapından sağ kısmına doğru uzanmış,ona kalıcı bir gülümseme ifadesi vermişti.
Embry'nin uyarısına müteşekkirdim,gözlerimi hemen elinde tuttuğu keklere çevirdim.Hatika kokuyorlardu,aynı taze yaban mersinleri gibi.
"Ah."dedi Emily şaşırmıştı."Bu kim?"
Ona baktım,yüzünün sol tarafına odaklanmaya çalışıyordum
"Bella swan."dedi Jared,omuzlarını silkerek.Daha önce adım bir konuşmada geçmiş gibiydi."Kim olabilir?"
Bana baktım,yüzünün bir kısmı arkadaşça değildi."Demek sen vampir kızsım."
Gerildim"Evet.Sen de kurt kız olmasılısın?"
bBie kahkaha attılar.Yüzünün sol tarafı sıcakca gülümsedi."Sanırım öyleyim."Jared'e döndü."Sam nerede?"
"Bella,bu sabah Paul'u biraz şaşırttı."
Emily sağlam gözünü devirdi."Ah Paul."dedi."Sence işleri uzun sürer mi?Tam yumurtaları koymak üzereydim"
"Merak etme."dedi Embry."Eger gec kalırlarsa,hiçbir şeyi ziyan etmene izin vermeyiz."
Emily kıkırdadı ve dolabı a.tı."Hiç şüphem yok."dedi
"Bella,aç mısın?Lütfen çekinme ve bir kek al."
"Teşekkürler."Tabaktan bir tane kek aldım ve kenarlarından yemeğe başladım.Çok lezzetliydi ve boş mideme çok iyi geldi.Embet üçüncüsünü de aldı ve ağzına tıktı.
"Kardeşllerinede bırak."diye kızdı Emily.Tahta bir yemek kasıgıyla kafasına vurdu.Kelime beni şaşıortmıştı ama diğerleri oldukça normal karşıladı.
"Tezgaha dayandım ve üçününde bir aile gibi şakalaşmalarını seyrettim.Emily'nin mutfağında çok sıcak bir ortam vardı,beyaz dolaplar ve soluk parkelerle oldukça canlı bir yerdi.Minik yuvarlak masanın üzerinde,çin porselenibir sürahi duruyordu,üzerinde kır çiçekleri deseni vardı.Embry ve Jared burada kendilerini tamamen rahat hissediyorlarmış gibi görünüyorlardı.
Emily oldukça fazla Sayıda yumuryayı bir kapta karıstırıyordu.Lavanta renkli gömleğinin kollarını yukarıya katlamıştı,yara izinin sağ eline kadar indiğini görebiliyordum.
Gerçektende kurtadamlarla takılmanın bazı riskleri vardı Embry'nin dediği gibi.
Ön kapı açıldı ve Sam girdi.
"Emily."dedi ve sesindeki tondan ne kadar aşık oldugu fark ediliyordu.Odayı bir koca adımla geci ve Emiliy'nin yüzünü avucları içine aldı.Dudaklarını öpmeden önce sağ yanağındaki izleri öptü.
"Hey,kesin şunu." dedi Jared."Yemek yiyorum."
"O zaman kes sesini ve ye."dedi Sam,Emily'nin şekli bozulmuş dudağını öperken.
Bu her hangi bir romntik filmden daha kötüydü,neşe ve hayat doluydu ve gerçek aşk oldugu bangır bangır bagırıyordu.Kekimi tabaga koydum ve kollarımı vucuduma sardım.
Jacup ve Paul kapıdan girip dikkaleri üzerlerine çektikleri çin memnundum ama onların kahkaha atmalarına şaşırmıştım.Paul,Jacop'ın omzuna hafif bir yumruk attım ve karşılık olarak Jacop onun böbreklerine doğru hafif vurdu.Tekrar kahkaha attılar.İkiside tek parça halindeydiler.
Jacop odayı taradı ve benim biçimsizce mutfagın köşesindeki tezgaha yaslandıgımı görünce durdu.
"Hey Bells."diye beni neşeyle karsıladı.Masanın yanından gecerken iki kek aldı ve yanımda durdu."Olanlar için üzgünüm"diye mırıldandı."Nasılsın."
"Merak etme,iyiyim.Kekler harika."Kekimi tabaktan aldım ve yemepe devam ettim.Jacop yanıma gelir gelmez,kendimi daha iyi hissetmeye başlamıştım."Oo,şuna bak!"diye Jared lafımızı kesti.
Ona baktım ve onunla Embry'nin Paul'un alnındaki pembe çizgiyi incelediklerini gördüm.Embry haince gülümsüyordu.
"On beş dolar."diye böbürlendi.
"Sen mi yaptın?"diye fısıldadım Jacıp'ın kulagına,iddiayı hatırlayarak.
"Ona hafifçe dokundum.Günbatımına kadar iyileşir."
"Günbatımına kadar mı?"Paul'un kolundaki çizgiye baktım.Garipti ama haftalar önce olmuş gibiydi.
"Kurt olayı,"diye fısıldadı.
"Sen iyi misin?"diye sordum.
Kendini begenmiş halde konustu."Üzerimde hiç çizik yok."
"Hey arakdaslar."dedi Sam yüksek sesle,Küçük odadaki bütün knuşmaları bölerek."Jacop'ın bize söyleyecekleri var."
Paul hiç şaşırmış gözükmedi.Jacop bunu hem Sam'e hem de ona açıklamış olmalıyıdı.Ya da ...düşüncelerini duymuşlardı.
"Kızıl saçlının ne istedigini biliyorum.Size daha önce bunu anlatmaya calısıyordum."Paul'un oturdugu sandalyenin ayagına vurdu.
"Ve?"dedi Jared.
Jacop'ın yüzü ciddileşti."Eşinin intikamını almaya çalışıyor.eşi öldürdügümüz o asalak değildi.Cullenlar onun eşini öldürmüşler,bu yüzden de şimdi Bella'nın peşinde."
Bu benim için yeni bir haber değildi,ama yine de titredim.
Jared,Embry ve Emily ağızları haretten açılmış bir şekilde bana baktılar.
"O sadece bir kız."dedi Embry.
"Bunun için bir önemi oldugunu sanmıyorum.İşte bu yüzden de kan emiciler bizi gecmeye çalışıyor.O Fork'a doğru yol alıyor."Bana bakmaya devam ettiler agızları hala acıktı.Basımı egdim.
"Harika."dedi Jared,dudaklarının kenarlarını gülümsemeyle kıvrılmıştı."Bir yerimiz var."
Jacop,tezgahın üzerindeki konserve acacagını Jared'in kafasına fırlattı.Jared'in elini beklediğimden daha hızlı davrandı ve alet kafasına gelmedenonu tuttu.
"Bella yem değil."
"Ne demek istedimi biliyorsunuz."dedi Jared yüzsüzce.
"O zaman yolumuzu değiştiriyoruz."dedi Sam ikisinin kavgasını önemsemeden."Yeni kuyular kazacagız.Bakalım içine düsecek m.Bölünmemiz gerek ve bundan hoslanmıyorum.Ama gercekten Bella'nın peşindeyse,bizim dağılmış olmamızı umursayacagını sanmıyorum."
"Quil yakınlarda bize katılacak."dedi Embry."O zaman eşit oalrak bölünebiliriz."
Herkes yere baktı.Ben Jacop'ın yüzüne baktım,umutsuz görünüyordu,aynı düb öğlen evinin önündeki gibi.Kaderleriyle ne rahat oldukları önemli değildi,bu mutlu mutfaktaki kurt adam arkadaslarıyla aynı kaderi paylasmak istemiyordu.
"Buna güvenebiliriz."dedi Sam kısık bir sesle ve devam ettiépaul,Jared ve Embry dısarıda,Jacop ve ben içeriden dolaşırız.Onu yakaladıgımızda da çökertiriz."
Emily'nin Sam'in küçük grupta olmasından hoşlanmamışoldugunu fark ettim.Onun endişesi benim de Jacop'a endişeyle bakmama neden oldu.
Sam bakışlarımı yakaladı."Jacop,senin bütün vaktini La Push'ta gecirmenin iyi olacagını düsünüyor.Senin nerede oldugunu bilemez."
"Peki ya Charlie?"dedim
"Mart çılgınlıgı devam ediyor."dedi Jacop."Büyük ihtimalle Billy ve Harry onun işe gitmediği günlerde onu oyalayabilirler."
"Bir sanite,"dedi Sam,tek elini kaldırarak.Bakışları Emily ve benim aramda gidip geldi."Jacop bunun iyi oldugunu düsünüyor ama kendi kendine karar vermen gerekir.İki seçeneğin de risklerini düşünmelisin.Bu sabah neler oldugunu gördün,çok tehlikeli olabilirler.Eger bizimle kalmayı düsünürsen,güvenliğin hakkında sana söz veremem."
"Onu incitmem."diye mırıldandı Jacop başını yere eğerek
Sam,sanki Jacop'ı duymamıs gibi davrandı."Eger kendini baska bir yerde güvende hissedebilecegin bir yer varsa..."
Dudaklarımı ısırdım.Başkalarını tehlikeye sokmamak için nereye gidebilirdim.?Renee'yi bunun içine sokamaz hedefin tam ortasına sürükleyemezdim..."Victoria'yı başka yerlere götürmek istemiyorum."dedim...
Sam kafasını salladı."Haklısın.Onun burrada olması daha iyi,en azından biz buna bir son verebiliriz."
Ürktüm.Ne Jacop'ın ne de diğerlerinin Victoria'yı öldürmeyi denemelerini istiyordum.Jake'in yüzüne baktım,rahatlamış gözüküyordu,vampirleri avlamayı dert ediyormuş gibi değildi.
"Dikkatli oalcaksın değil mi?" diye sordum,bogazımda bir yumru vardı.
Erkekler bir anda kahkahalarla gülmeye basladılar.Herkes bana gülüyordu,Emily hariç.Göz göze geldik.Yüzü hala güzeldi ama öfke doluydu.Uzaklara bakmam gerekti,o öfkedeki aşkı görünce ağrılarının tekrar başlamasından korkuyordum.
"Yemek hazır."diye seslendi.Erkekler hızla masanın etrafına oturdular.Masa aralarında o kadar minik gözüküyordu ki, her an kırılacakmış gibi duruyordu.Emily'nin masanın ortasına yerleştigi kocaman omletleri ianılmaz derecede kısa bir sürede bitirdiler.Emily de,masadaki şamatadan kaçarak,benim gibi tezgaha yaslanarak yedi ve onları sıcak gözlerle izledi.Yüzünden açıkca onları ailesi gibi gördüğü belli oluyordu.
Aslında benim bir grup kurt adamdan beklediğim bu değildi.

Bütün günü La Push da geçirdim,genelde Billy'nin evindeydim.Billy,Charlie'nin telefonuna ve karakola mesaj bıraktı ve Charlie yemek vakti,iki pizza kutusuyla kapıda belirdi.İki kutu getirmesi iyiydi çünkü birini Jacop tek basına yiyebilirdi.
Charlie'nin ikimizede gece boyu şüpheyle baktıgını farkettim,özellikle de çok değişmiş olan Jacop'a.Saçını sordu,Jacop omuzlarını silkti ve kısa saçın daha rahat ve kullanıslı oldugunu söyledi.
Charlie ve ben eve gittiğimizde,Jacop'ın da evden cıkıp kurt olarak etrafta dolanacagını biliyordum.O ve kardeşleri sürekli olarak Victoria'nın geri dönüp dönmediklerini araştırıyorlardı.
Vazgeçemeyecegini biliyordum.O kadar sanslı bir insan değildim
Jacop beni yemekten sonra kamyonetime kadar bıraktı,camın kenarında oyalandı ve Charlie'nin arabasıyla uzaklaşmasını bekledi.
"Bu gece korkma."dedi Jacop.O sırada Charlie emniyet kemeriyle ilgili bir problem yasıyordu."Seni izliyor olacagız."
"Korkmam ,merak etme"diye söz verdim.
"Aptalsın.Vampir avlamak cok eglenceli.Bütün bu karmaşanın en güzel bölümü."
Kafamı salladım."Eger ben aptalsam,sen de tehlikeli bir dengesizsin."
Kıkırdadı."Git ve dinlen,Bella.Yorgun gözüküyorsun."
"Denerim"
Charlie sabırsızca kormaya bastı.
"Yarın görüşürüz."dedi Jacop."İlk iş olarak buraya gel."
"Tamam."
Charlie beni eve kadar takip etti.Dikiz aynasına cok az baktım.Onun yerine Sam ,Jared,Embry ve Paul'un nereden olduklarını düsündüm ve Jacop'ın onlara katılıp katılmadıgını merak ettim.
Eve vardıgımızda,yukarıya gitmek için acele ediyordum ki,Charlie beni durdurdu.
"Bella neler oluyor?"Hani Jacop bir çeteye katılmıştı ve ikiniz kavga etmiştiniz.?"
"Barıştık."
"Peki ya çete?"
"Bilmiyorum,erkekleri anlamak güç.Pnlar gizemli yaratıklar.Ama Sam Uley ve nişanlısı Emily'le tanıştım.Çok şeker insanlar."Omuz silktim."Bütün herşey bir yanlış anlamadan ibaretmiş."
Yüzü değişti."Onun ve Emily'nin nişanlandıklarını bilmiyordum.Bu harika.Zavallı kızcagız."
"One ne oldugunu biliyor musun?"
"Kuzeyde,somon balıgı üretimi sezonu sırasında bir ayı tarafından saldırıya ugradı.Korkunc bir kazaydı,yaklaşık olarak bir yıl önce oldu.Sam'in o olaydan sonra cok üzüldüğünü duymustum."
"Bu korkunc."dedim.bir yıl önce.Eminim o zamanlar La Push'ta sadece bir tane kurt adam vardı.Sam Emily'nin suratına her baktıgında kahroluyor olmalıydı.
O gece gecirdiğim günü kafamda değerlendirmeye çalışırken uzun süre uyanık kaldım.Billy,Jacop ve Charlie'yle yediğimiz aksam yemeginden Blackler'in evindeki uzun öğleden sonrasında,Jacop'ın gelmesini gergin gergin beklemekten Emily'nin mutfagına,kurtadamların kavgasına korkunclugundan sabahleyin Jacop'la plajdaki konusmamıza kadar herseyi düsündüm.
Bu sabah Jacop'ın söylediklerini düsünüyorum,ikiyüzlülük hakkındakileri.Uzun bir süre boyunca bunu düsündüm.İkiyüzlü oldugumu düsünmek istemiyordum ama kendime yalan söylemenin ne anlamı vardı ki?
Bacaklarımı karnıma çektim.Hayır,Edward bir katil değil.Karanlık geçmişinde bile,hiçbir zaman masum insanları öldürmedi.
Ama ya efer olduysa?Ya,benim onu tanıdıgım süre boyunca,o da diğer vampirler gibi olduysa?Ya o insalar o zamanlar da da ormanlarda kaybolduysa?Bunlar beni ondan uzaklastırmaya yeter miydi?
Kafamı üzgünce salladımAşkta mantık yoktur.diye hatırlattım kendi kendime.Birini ne kadar çok severseniz,her şeyin daha az anlamı olur.
Yan tarafa döndüm ve başka bir şeyler düsünmeye calıstım.Jacop'ı ve kardeşlerini düsündüm.Karanlıkta kosuyor olmalıydılar.Kurtları kafamda canlandırırken uyuyakaldım,gece içinde görünmezlerdi ve beni tehlikeden koruyorlardı.Rüya gördüğümde,tekrar ormandaydım fakat etrafa bakınmıyordum.Emily'nin yara izi olan elimi tutmus,gölgelerin arasına doğru yürüyor ve kurt adamlarımızın eve dönmelerini bekliyorduk...